Արդեն հոգնեցի Ջորջ Օրուելի «Անասնաֆերմա»-ից արված ձեր պաթետիկ մեջբերումները կարդալուց:
Ախր այդ մարդու ասածը այլ բան է ՝չկան վեհ գաղափարներ ու նպատակներ: Եվ.
- Կընկնի լուծը մեր ուսերից,
Կժանգոտեն սանձ ու լկամ,
Կփշրվեն բիրտ մտրակներն
ՈՒ շղթանները ստրկական...
մտքերը խաբեություն, գունագեղ փաաթեթավորում են:
Ո՛չ ավելին:
Իրականը, ըստ Օրուելի, ու նա երիցս ճիշտ է, իշխանության գալու ամեն փորձ անող, մի ցանկություն ունի, որ ինքն ու իր մերձավոր շրջապատը տեր լինեն լափամանին:
- Այդ օրը մերը կլինեն
Լափն ու կերը ողջ աշխարհի-
Առվույտ լինի, թարմ ճակնդեղ,
Թե անհատնում խոտ ու գարի...
Սա է, ու Հայաստանում էլ է նունը` լա՜-փա՜ -մա՜ն... նվիրական ու ցանկալի:
Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ